Objekat opšte bolnice u Pljevljima zamišljen je kao jedinstvena struktura koja objedinjuje složene sadržaje oko velikog ozelenjenog dvorišta. Na ovaj način omogućeno je pravilno orijentisanje svake bolničke sobe (jugoistok ili jugozapad). Bolnica u potpunosti prati denivelaciju terena i koristi prirodan pad terena od najviše ka najnižoj koti terena. Visinska razlika između tih kota obuhvata celu jednu etažu i iskorišćena je na taj način što je krov na južnoj strani objekta niži u odnosu na ostale delove objekta. Upravo na tom mestu omogućeno je i dodatno prodiranje sunčeve svetlosti i provetravanja ka unutrašnjem dvorištu i bolesničkim jedinicama koje su orijentisane ka njemu. Blaga rotacija jednog trakta ima isti cilj – veće otvaranje prostorija i unutrašnjeg atrijuma ka jugu, bolje osunčanje i prirodna ventilacija. Čvrsta struktura u okruženju gde trenutno dominiraju manji objekti na nivou šire slike grada uspostavila bi viši stepen urbaniteta a objekat bi bio jasno saglediv i pristupačan iz različitih pravaca.

Glavni ulazni hol smešten je na višem delu terena, direktno pristupačan iz pravca grada, jasno definisan i povučen te tako natkriven i zaštićen gornjim spratovima. Prateći prirodni pad terena i okolne saobraćajnice bolnici su omogućeni i  dodatni ulazi u određene zone objekta kojima  pacijenti mogu namenski lako da pristupe. Na taj način rasteretile bi se eventualne gužve u Glavnom holu.

Objekat opšte bolnice u Pljevljima okružen je zelenilom i integriše ga u sebe preko velikog unutrašnjeg dvorišta prilagođenog boravku pacijenata i njihovih poseta i na otvorenom. Zamisao je da se objektu bolnice pristupa kroz zeleni pojas koji ga okružuje. Već samim ulaskom ostvaruje se vizuelna i fizička veza sa uređenim zelenilom unutar bolnice. Na taj način posetioci su u stalnom kontaktu sa prirodom. Na višim spratovima takođe je obezbeđen neprestani vizuelni kontakt sa prirodom koji, verujemo, može samo dobro da utiče na opštu atmosferu i psihološku udobnost u okviru date namene.